محرم نوشت
یادت هست آقا جان، درست شب جمعه به کرببلایت رسیدم، همان طور که دلم می خواست، با پاهایی خسته، بی رمق ، و اشک هایی بی امان... اما امسال جا مانده ام،میخواهم قسمت دهم، به حق همین لحظه های ظهر عاشورا، به اشک های عمه ام زینب، به حق لحظه مضطر شدن عباس، نگذار اربعین جا بمانم... میدانم زائر خوبی برایت نبودم، اما تنها دلخوشی ام این است که تو خوب ها و بدها را یکجا خریداری ... به حق خوبانت بطلب که اربعین دوباره پیاده به سمتت قدم بردارم ...
خودت خواندی مرا
خودت خواندی مرا میدانی و میدانم آقا
که عمری میشود بر سفره ات میهمانم آقا
میایم می نشینم کنار خیمه گاهت
به امید سلامت ، به امید نگاهت
که تو بشنوی صدای دلم ، زیارت نامه ام را
که امضاء کنی به رسم کرم شهادت نامه ام را