منت

این آیه خیلی جالبه :

یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُوا  قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلَامَکُم  بَلِ اللَّـهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ

از اینکه اسلام آورده‌اند بر تو منّت مى‌نهند؛ بگو: «بر من از اسلام‌آوردنتان منّت مگذارید، بلکه این‌] خداست که با هدایت‌کردن شما به ایمان، بر شما منّت مى‌گذارد، اگر راستگو باشید

این آیه واقعا آدمو به فکر فرو می بره، چقدر ما بر سر خدا منت می گذاریم که به خاطر او چه ها کردیم و چه ها نکردیم ، اما یادمون می رود که تازه این لطف خاص خدا بوده که ما توانایی انجام اون کار رو پیدا کردیم، هیچ وفت به خاطر مسلمون بودن و بچه شیعه بودنم از خدا تشکر نکرده بودم :(

خیلی وفت ها هم کارای خوبی رو انجام می دهیم و کلی ذوق می کنیم که دیگه آخر خوبای عالم خودمونیم و به خودمون کلی افتخار می کنیم ولی یادمون می ره که این خدا بوده که ما رو وسیله اون کار خیر قرار داده و خواسته که ما هم این وسط نصیبی ببریم ...

همیشه یادمون باشه اگر لطفی در حق کسی می کنیم لطف خدای منعال بوده و بس و اگر اطاعتی از او خدا ،او بوده که بر ما منت گذاشته و راه هدایت رو نشونمون داده و باید قدردان و شکرگذار او باشیم، انشاالله ...

ترانه دلم

امشب این تصنیف از همایون  رو بارها گوش کردم ، حقیقتا که بعضی تصنیف ها با روح و روان آدم بازی می کنه :

تو و ناز و فتنه‌گری، من و افغان سحری

تو و چو گل دل‌آزاری‌ها، من و چو مرغ شب زاری‌ها
چند از من بی‌خبری
ز دو عالم تو را خواهم، تو را خواهم، ببین اشکم، ببین آهم
نکند تا کی در آن دل آه زارم اثری
غم دل نسرایم پیش کسی، نزنم نفسی با هم‌نفسی
که ندارم جز تو کسی
نه دلم را سرانجامی، نه آرامی، نه کامی از دلآرامی

سفر مشهد

امروز از صبح تا حالا دایم اتفاقات مختلفی پیش اومد که می خواستم راجبشون بنویسم

اول از همه سفر مشهد

امروز تو دانشگاه برای مشهد نام نویسی می کردند که زمانش با آزمایشگاه های من تداخل داره ،البته تازه  اگه اون موقع زمان تحویل پروژه های درسیم نیفته، از محاصن تحصیل در ایران همین برنامه ریزی های لحظه ای اساتید برای دانشجویه ! کلاس درس رو میشه نرفت اما پیچوندن آزمایشگاه  خیلی سخته!  انجلم ندادن پروژه هم که غیر ممکنه :( ، ولی من هنوز امید دارم که خود آقا بطلبه و همه چیز رو خودشون جور کنند، حسابی دلم برای امام رضا تنگ شده ، امیدوارم که امسالم قبل از عید  مثل سه سال گذشته دوباره طلبیده بشم ...

کاش در خلوتم امشب تو فقط بودی ومن

آگه از این دل پر تب تو فقط بودی و من

کاش هنگام دعا لب ز میان بر می خواست

بی میان جیگری لب تو فقط بودی و من

کاش حتی دو ملک را ز برم می بردی

بی لب و واژه و مطلب تو فقط بودی و من

کلی چیزای دیگه هم می خواستم بنویسم اما صبح زود همون  آزمایشگاه  محبوب رو دارم ، ان شالله فردا شب...

زیان کار ترین مردم

قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا(103) الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا(104)

بگو: «آیا شما را از زیانکارترین مردم آگاه گردانم؟» [آنان‏] کسانى‏ اند که کوشش‏شان در زندگى دنیا به هدر رفته و خود مى‏پندارند که کار خوب انجام مى‏دهند.

قرآن رو نگاه کردم این آیه رو دیدم ، همیشه ازین آیه بر خودم بیمناکم، از این که نکنه خیلی از کارایی که انجام می دم و فکر می کنم خوبه ، باعث بشه که نه این دنیا رو داشته باشم نه اون دنیا خلاصه همون خسر الدنیا والآخره  ؛کاش که نیت آدم ها تو انجام کاراشون فقط خدا باشه ، فکر کنم تنها در این صورته که خدا خودش نمی ذاره که بندش کارایی رو انجام بده که از دیدار محبوبش باز بمونه، ایشالله که همه قدم هایی که بر می داریم در راه خدا باشه

یه شروع نو

بالاخره تصمیم گرفتم تراوشات ذهنم رو تو یه وبلاگ بنویسم، از تعداد زیاد سررسیدهام خسته شدم ، امیدوارم که این جا بتونم تغییرات خودم رو بهتر رصد کنم. 

بارها گفته ام و بار دگر می گویم                  که من دل شده این ره نه به خود می پویم   

در پس آینه طوطی صفتم داشته اند                آنچه استاد ازل گفت بگو می گویم