قدر ندانستم ...

یک سال گذشت ، اما تو نیامدی ... تمام تلاشم را کردم که تو را از راز دلم باخبر کنم اما دست روزگار نگذاشت، نشد که حتی ببینمت دیگر ، که حرف بزنم با تو ، که بفهمی در دلم چه می گذرد ... همیشه دنبال معجزه بودم ! اما یکی از دوستانم می گفت معجزه زمانی اتفاق می افتد که انتظارش را نداری !

امشب شب قدر است ، شب تقدیر ، همان شبی که پارسال از خدا با خجالت و شرمندگی خواستم تو را برایم رقم بزند و نشد ، هر چند هنوز هم هستی ، هنوز هم از دور می بینمت اما دیگر حتی جرات سلام کردن به تو را ندارم چه برسد به در میان گذاشتن راز دلم با تو ...

داستان هایی که در این یک سال اتفاق افتاد را مرور می کنم و همه شان به نظرم مسخره می رسد ! چقدر بیهوده تلاش کردم ، چقدر کوچکترین چیزها باعث شده از آن چه که در دل آرزو کردم روز به روز دورتر شوم ...

پ. ن .1. میدونم که این نوشته مسخره به نظر میرسه ، هر کس بخونه میگه این رو یه دختر دیوونه خل نوشته که تو خیالات سیر می کنه !

پ.ن.2. من خودم همیشه دوستام رو به عقل و منطق دعوت کردم ، و همیشه بهشون راهنمایی دادم و کمکشون کردم اما واقعا خودم تو این یه مورد کم آوردم . خیلی وقت ها سعی کردم عاقلانه و منطقی به اوضاع نگاه کنم و فراموش کنم اما هر بار یه اتفاق کوچیک باعث می شه دوباره همه چی برگرده !

پ.ن.3. امشب شب قدره ، اما تو این ماه رمضون فکر کنم من قدر ندونستم ، آماده نشدم انگار ...خداجونم یعنی میشه امشب به حرمت دعاهای شب قدر آرامش بر غزه حاکم شه ، یعنی میشه اوضاع عراق آروم شه و بچه های اون جا امشب با آرامش بخوابند...

پ.ن.4.هر چند از گفته خودم خجالت میکشم و میدونم که خیلی بدم اما آقاجان تو رو به حق خوبان ظهور کن ... دل های ما دیگه طاقت دوریت رو نداره ...

اللهم عجل لولیک الفرج