اربعین

هیچ سالی اربعین این حال و روز رو نداشتم ، از دیروز تا حالا مثل دیوونه ها شدم ، دلم بیقرار کربلاست ، تا حالا عظمت پیاده روی اربعین رو ندیده بودم اما امسال که مستند " شما چه کسی هستید " از آقای چاووش و کلیپ های سایت http://arbaeen.ir/  رو دیدم دارم دیوونه میشم ، اصلا نمیدونم چه طور طاقت آوردم نرم کربلا، امسال با تموم وجودم دارم داغ دوری از حرم رو حس کردم ، وقتی آدم به این جا میرسه دیگه حتی یک لحظه هم دلش طاقت نمیاره این جا باشه ، با سر میره کربلا... 

هر چند میگم آقا نطلبید اما گوشه دلم هم میدونم که قبل از این چند روز با تمام وجود از آقا نخواسته بودم که مهمونم کنه ، حالا که فرصت گذشته و من جا موندم  ، همه جانم در کربلاست و سهم من فقط اشک و ناله از ته دله ...

نمیدونم شاید هم آقا طلبیده که حداقل دلم راهی حرم شه ، یعنی میشه سال دیگه اربعین کربلا باشم؟! نمیدونم ...

آقاجان خودت ما رو بیقرار کردی خودت هم به دلمون قرار بده ...

یا عباس ، مطمئنم که نامه ام را اجابت کردی وگرنه حال و روزم الان این طور نبود، یا باب الحوائج به داد دل جدا مونده ما برس ، طاقت این جا موندن نداره ، داره پر میکشه بین الحرمین ، هیچ وقت به عمرم به این اندازه مشتاق رفتن به کربلا نبودم 

آقا جان یاد این نوا می افتم 

تا یه زائر می رسه ازکربلا این گفتگومه ، منم آقا  آرزومه
آقا  صحبت حرم یه عمره که  بغض گلومه ، منم آقا  آرزومه
خوش بحال اون پرنده که خونش بین دو بومه ، منم آقا  آرزومه
دعوتم کن کربلا که دیگه پای آبرومه  ،منم آقا  آرزومه
اگه من بمیرمو نبینمت کارم تمومه ، منم آقا  آرزومه
نگاه می کنم به هرجا ضریح تو روبرومه ،منم آقا  آرزومه
یه نماز تو کربلا دعای بین هر وضومه ،منم آقا  آرزومه
حرمایی که میگن آتیش به زائراش  ،منم آقا  آرزومه
خلاصه کربلایی که همه میگن آرزومه ، منم آقا  آرزومه 

امیری حسین و نعم الامیر