این جا حرم عشق است

نمی دونم چرا شب عید غدیر عید ولایت و سر سپردگی  این نوشته رو بین دست نوشته هام پیدا کردم...

صدای نقاره خانه می آید ، دل آدم پر می کشد ، نمی دانم به کجا اما دیگر طاقت نمی آورد که روی زمین بماند

این جا قطعه ای از بهشت است که به محض این که پا در آن بگذاری احساس آرامش تمام وجودت را پر می کند، تفاوتش را با مکان های دیگر حس می کنی، وجودت قرار می یابد، و تو در این فکری هنوز که باز هم آقا ما را شرمنده کرد ! ما که عهدمان را فراموش کردیم اما او نه ، در خواست کردیم و دوباره این بنده گنهکار را اجابت نمود، دوباره به ما فرصت داد و آغوش حرم امنش را بر ما گشود به این امید که این بار اجابتی شود ...

چقدر دلم برای حرم امام رضا تنگ شده ، ایوان نجف رو هم که تا به حال ندیدم و فقط وصفش را شنیدم ...

یا علی ما را اجابت کن ...

تمام لذت عمرم همین است که مولایم امیرالمومنین است.