خیلی وقته که دیگه این جا نمی نویسم ، نمی دونم ، حتی این جا هم احساس آزادی برای نوشتن ندارم !!!
سه هفته ای هست که دوره ارشدم شروع شده ، یک بنده خدایی گفت "به نظرت این 4 سالی که موندی تهران می ارزید؟ "، با خودم گفتم درسته دانشگاه خوب بود ، خیلی چیزا این جا یاد گرفتم ، مستقل تر شدم ( آخه من از قبلشم به خاطر شرایط زندگیم مستقل بودم !) و کلی چیزای دیگه اما مهم ترین فایده این جا بودن دو چیز بود :
یکی بهتر شدن حجابم و دیگری هم کلاس حاج آقا ، این دو تا رو وقتی تو کفه ترازو گذاشتم وزنش به همه بدی ها و سختی های این چهار سال غلبه کرد .
ممنونم خداجون ، خیلی دوست دارم ، بابت این دو تا نعمتم بی نهایت ازت سپاسگزارم ، اگه دستمو نمی گرفتی معلوم نیست الان کجا بودم ...
و اما حال این روزهام ، نمی دونم ، فکر کنم دلم شکسته ...
من دل به غم تو بسته دارم ای دوست
درد تو به جان خسته دارم ای دوست
گفتی که به دل شکستگان نزدیکم
من نیز دلی شکسته دارم ای دوست
ﻣﻦ و ﻓﺮﺩا اﻭﻟﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﻛﻼﺳﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ اﺭﺷﺪ....
اﺻﻼ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺪاﺭﻡ,ﺧﻴﻠﻲ ﺧﺴﺘﻢ,ﺗﻮ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻜﺮﺩﻡ,ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻣﻢ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ
ﺧﺪاﻳﺎ ﺗﻮﻛﻞ ﺑﺮ ﺗﻮ,ﺗﻮ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮﺩت ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﻭ ﺭﺩﻳﻒ ﻣﻴﻜﻨﻲ,اﻳﻨﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺳﭙﺎﺭﻡ
ﺣﺴﺒﻲ اﻟﻠﻪ و ﻧﻌﻢ اﻟﻮﻛﻴﻞ,ﻧﻌﻢ اﻟﻤﻮﻟﻲ و ﻧﻌﻢ اﻟﻨﺼﻴﺮ
امشب اولین شبیه که بعد از گذروندن یک تابستون پر خاطره ، دور از هم اتاقی هام هستم ، با این که هنوز 24 ساعت نگذشته دلم برای همشون تنگ شده ، باورم نمی شه دوره ارشدم داره شروع می شه ، هنوز کاملا از شر دوره کارشناسی خلاص نشدم ، دردسرای خوابگاهم که جای خودش رو داره ، البته باز جای شکرش باقیه که یک دوست مهربون تو خوابگاه پیدا کردم که این چند شب رو مهمونش بشم ، هنوز بهم خوابگاه ندادند ! وقتی میرم میگم دانشجوی استعداد درخشانم و هنوز شماره دانشجویی ندارم اون قدر بد با من برخورد می کنن که ترجیح میدم بگم دانشجوی سنواتیم ، ترو خدا به من خوابگاه بدید، خدایا این روزها رو خودت به خیر بگذرون ، هیچ چیز بدتر از سردرگمی و غربت نیست ، فکر کنم تنها چیزی که این جا من رو سر پا نگه داشته کلاس حاج اقاست ، حرف ها و درس های حاج اقا در مورد خودکارآمدی که باید همه تلاشم رو برای رسیدن به چیزی که می خوام انجام بدم ، دلم می خواست حداقل این چند روز رو خونه پیش خانوادم بودم ، اما هنوز نمره پروژم هم رد نشده ،خدایا خودت کمکم کن ، به من توانایی بده که با صبر و آرامش از کنار همه این اتفاقات و دلتنگی ها بگذرم ، فقط این آیه تو دلگرمم می کنه که گفتی فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ...
یا علی