تولد نوشت

امشب یک سال دیگه دوباره به عمرم اضافه میشه ... خیلی از اطرافیانم تولدم رو یادشون نیس البته بعضی ها هم یادشون بوده حتی زودتر از موعد ... امروز که از تهران برای چند روزی اومدم شیراز،  از مامان و خواهرم میپرسم اگه گفتین امشب چه شبیه با احساس اطمینانی که مطمئنم تولدم رو یادشون رفته ! یه نگاه چپ چپ بهم میکنن و میگن خب معلومه تولدته! فکر کردی از آمریکا برگشتی ایران یا مثلا مدت های مدیدی باهت قهر بودیم که حالا تولدت یادمون رفته باشه ! خلاصه این که یادشون بود و من ضایع شدم !

ولی به هر حال امسالم هنوز کسی نیس که واقعا از اومدن این روز و از به دنیا اومدن من خوشحال باشه ... کسی که خدا رو شکر کنه از این که من هدیه خدام برای اون ... چقدر رویایی فکر میکنم!!! ... همه این هاست که باعث میشه با خودم فکر کنم که همچین خیلی هم آدم به درد بخوری نبودم ... کاش توی یتیم خونه ای، جایی کار میکردم به آدم ها محبت میکردم که حداقل خودم از بودن خودم راضی باشم ! که بالاخره وجودم به یه دردی بخوره ...

همین سال گذشته که بود که از خدا خواستم که هدیه تولم زیارت امام حسین باشه .. بهم داد اون هم با چه حلاوتی ... اهلی من العسل ...اما شاید امسال یه کم باید تغییر رویه بدم ...آرزو کنم که خدایا میشه یک کم هم حسینی بشم ؟!  تو این دم و دستگاهت، با این عظمت و جبروت موجودی بشم که به یه دردی بخورم ؟! گره ای از کار بنده هات باز کنم ؟! خدایا حتی این واسطه خیر شدن هم جز به نگاه تو میسر نیست ... خدایا عاقبت به خیرم کن